Paul Tillich – Utracony wymiar w religii

Jelinek MateuszDodaj komentarz
P. Tillich, The Lost Dimension in Religion w: „Saturday Evening Post”, nr 50, 1958. Tłum. M. Jelinek Każdy obserwator naszej zachodniej cywilizacji jest świadomy faktu, że coś się stało z religią. Szczególnie uderzy obserwatora amerykański krajobraz. Wszędzie znajdzie oznaki tego, co nazywa się religijnym przebudzeniem albo – skromniej – przebudzeniem zainteresowania religią. Odnajdzie je w Kościołach, którym szybko rośnie liczba członków. Odnajdzie je w powstających jak grzyby po deszczu sektach. Odnajdzie je na kampusach uczelni albo na wydziałach teologicznych uniwersytetów. Najwyraźniej… Czytaj więcej

Tak i Nie

Jelinek MateuszDodaj komentarz
2 Kor I, 18-22 Apostoł Paweł pisze do zboru w Koryncie. Powiadamia on znajomych chrześcijan o zmianie trasy swojej podróży i daty odwiedzin zboru. Nagła i niespodziewana zmiana planów zdaje się wywoływać gniewną reakcję ze strony korynckich chrześcijan. Chrześcijanie zdają się zarzucać Pawłowi lekkomyślność i brak zdecydowania. W odpowiedzi na te zarzuty Paweł wypowiada pewne tajemnicze słowa. W Chrystusie jest tylko „Tak” – nie ma „Tak i Nie”. W tym, co mówimy do was, nie ma „tak” i „nie”. Syn… Czytaj więcej

Paul Tillich i Karl Barth

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Tiliich Krytyka religii musi polegać na czymś innym niż tylko na gloryfikowaniu chrześcijaństwa i negowaniu prawdziwości wszystkich innych religii. Barth Objawienie Boga w Jezusie Chrystusie jest unieważnieniem religii jako takiej. Chrześcijaństwo nie jest religią, jest relacją. Relację Boga do człowieka można opisać tylko za pomocą teologii dialektycznej.
Tiliich: Krytyka religii musi polegać na czymś innym niż tylko na gloryfikowaniu chrześcijaństwa i negowaniu prawdziwości wszystkich innych religii. Barth: Objawienie Boga w Jezusie Chrystusie jest unieważnieniem religii jako takiej. Chrześcijaństwo nie jest religią, jest relacją. Relację Boga do człowieka można opisać tylko za pomocą teologii dialektycznej. Tillich: Teologii dialektycznej nie można sprowadzić do kilku paradoksalnych haseł i supranaturalistycznych wierzeń. Objawicielskie wydarzenie Jezusa jako Chrystusa zawiera w sobie samonegację. Kryterium „Krzyża” osądza wszystkie objawienia łącznie z sobą samym. Barth: Mówisz… Czytaj więcej

Porady z pierwszego wieku

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Jk 5, 13-16 Przeczytany fragment Listu Jakuba zawiera krótki zbiór porad, jakie autor udziela wspólnotom chrześcijańskim w pierwszym wieku. Cierpi ktoś z was? Niech się modli Kto prawdziwie cierpi ten wie, jak ból odcina go od wszystkich jego bliskich. Niespodziewany ból, gdy się pojawia, przerywa dobrą zabawę. Zmartwienie kończy szampański nastrój podczas spotkań towarzyskich. Wyrządzona krzywda niszczy intymną relację pomiędzy dwiema bliskimi osobami. Gdy spotyka nas cierpienie, to niemal natychmiast chowa przed nami naszych bliskich. Przygnębienie zasłania przed nami wszystko,… Czytaj więcej

Poznanie Chrystusa jest współczuciem

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Flp 3, 4-14 Dzisiejszy fragment pochodzi z listu Apostoła Pawła, który mówi swojemu odbiorcy – a dziś nam – co jest ważne, a co nieważne dla życia chrześcijanina. Co ostatecznie jest zyskiem dla człowieka, a co ostatecznie jest stratą. Paweł zaczyna od krótkiego opisu samego siebie. Jeśli ktoś uważa, że może pokładać ufność w ciele, to tym bardziej ja: obrzezany ósmego dnia, z rodu Izraela, z plemienia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, według Prawa – faryzeusz, co do gorliwości – prześladowca… Czytaj więcej

Uczta nie dla zaproszonych

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Łk 14, 16-24 Dzisiejsza historia biblijna jest przypowieścią o uczcie. Opowiada ona – słowami Jezusa – o pewnym gospodarzu, który wyprawił wielkie przyjęcie i zaprosił wielu gości. Takie opowiastki moralne służą kształtowaniu pewnych postaw u czytelnika i słuchacza. Przekazują pewne prawdy religijne i moralne za pomocą znanego obrazu. W naszym przypadku jest to obraz przyjęcia. No bo kto z nas nigdy nie organizował przyjęcia? Albo nie brał udziału w uczcie znajomych i swoich bliskich? Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i… Czytaj więcej

Niemożliwa modlitwa

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Rz 8, 26-27 Fragment z Listu do Rzymian o Duchu, który wstawia się za nami w niewysłowionych błaganiach, brzmi bardzo tajemniczo i zaskakująco. Autor jest dla chrześcijan wzorem osoby wierzącej. Apostoł Paweł wśród Kościołów wszystkich wyznań jest autorytetem, od którego chrześcijanie uczą się, w jaki sposób się modlić. To właśnie jego słów z różnych części Nowego Testamentu używamy bardzo często, gdy zmawiamy modlitwę w kościołach i nie tylko. Paweł, wychowany w pobożnej rodzinie z pewności był nauczony wielu modlitw, które… Czytaj więcej

John Shelby Spong – Uczciwa modlitwa (fragment)

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Okładka książki Honest Prayer
John Shelby Spong, Honest Prayer, Christianity for the Third Millennium and St. Johann Press, Haworth, NJ 2000, tłum. M. Jelinek. Przedmowa Po części książka ta prezentuje to, co jest moim niedokończonym poszukiwaniem sensu i mocy modlitwy. Są to zebrane myśli kogoś, kto jest pewny, że w modlitwie jest coś więcej, niż on sam może zrozumieć. Być może książka ta spowoduje więcej pytań, niż udzieli odpowiedzi, chociaż nie jest to jej intencją. Moim podstawowym celem jest po prostu pozbyć się blokad,… Czytaj więcej

Czy mamy jakieś słowo od Boga?

Jelinek MateuszDodaj komentarz
Mt 1,1-12 6 stycznia, Święto Objawienia, potocznie nazywane świętem Trzech Króli, jest dniem, w którym Kościół w sposób szczególny mówi o ukazaniu się Boga człowiekowi. Chrześcijanie zastanawiają się nad sensem objawienia i zadają sobie pytanie “Czy mamy jakieś słowo od Boga?”. Opowieść o Mędrcach ze Wschodu, którą przed chwilą usłyszeliśmy jej tego ilustracją. Bohaterami naszej dzisiejszej opowieścią są mędrcy ze Wschodu lub jak wolą niektórzy tłumacze magowie ze Wschodu. Magowie należą do grupy pogańskich znawców gwiazd i wiedzy niedostępnej dla… Czytaj więcej

Religia jako funkcja ludzkiego ducha?

Jelinek MateuszDodaj komentarz
„Religia przychodzi do funkcji etycznej i puka, przekonana, że zostanie przyjęta. Czyż sfery etyczna i religijna nie są ze sobą najbliżej spokrewnione? Jakże można by stąd religię odprawić? I rzeczywiście, religia nie zostaje odprawiona, lecz przyjęta. Ale przyjęta jako „uboga krewna” i aby sobie zasłużyć na miejsce w królestwie moralności, musi tej moralności służyć. Dopóki pomaga wychowywać dobrych obywateli, dobrych małżonków i dobre dzieci, dobrych urzędników i żołnierzy, jest tolerowana. Z chwilą jednak, kiedy zaczyna zgłaszać własne roszczenia, zostaje zmuszona… Czytaj więcej